W rozmowie z Joanną Śnioch-Młynarską, pracującej jako mentorka w programie Early Warning Europe, poruszamy kwestię trzech wymiarów wartości, jaką niesie za sobą udział w inicjatywie. Wiele osób pyta nas, co mentorów motywuje do świadczenia nieodpłatnej, bezinteresownej pomocy.

„Przewożąc kogoś na drugi brzeg rzeki, sam się tam znajdujesz”

W takich słowach nasza rozmówczyni opisuje proces mentoringowy, zwracając uwagę na to, że pomaganie komuś w kłopocie stanowi bez wątpienia doskonałą okazję do wymiany doświadczeń i przeżycia z kimś kryzysu, który nie pojawiłby się na naszej drodze w innych okoliczościach.

Mentoring pozwala- jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało – na nauczenie się mentoringu. Świadczenie bezinteresownej pomocy w ramach danego przypadku opiera się o wymianę myśli, sugestii i przekaz pozytywnej energii, nie o udzielanie konkretnych rad. Proces ten ma na celu naprowadzenie mentee na rozwiązanie, nie podsunięcie gotowego sposobu na wyjście z tarapatów. W toku mentoringu mentorzy uczą się przyjęcia takiej dorosłej postawy.

Trzecią z wartości dodanych dla mentora jest inspiracja. Mimo kłopotów biznesowych, mentee często stanowią dla mentora przyczynek do przyjęcia świeżego spojrzenia. I to nie tylko na kłopoty i sytuacje w których znaleźli się mentee, ale również na swoje aktualne położenie – moment na ścieżce rozwoju osobistego i zawodowego.

Relacje nawiązane w toku programu EWE przede wszystkim dają szansę mentorom na udzielenie pomocy osobom w tarapatach. To najbardziej motywuje naszą kadrę mentorską do dawania pomocy – pozwala naszym ekspertom na „oddanie” swojego doświadczenia światu, tak by ten mógł z niego skorzystać, stanowiąc sposób na wyrażenie wdzięczności za sukces.