Przemysław Przyjazny, jeden z mentorów inicjatywy Early Warning Europe, której polskie wdrożenie koordynuje Fundacja Firmy Rodzinne, odpowiedział nam na pytanie: „co zrobić, żeby zbudować nić zaufania między mentorem a mentee?”. Rozwiązanie jest proste, co wcale nie oznacza „łatwe”.

Przedsiębiorca w kłopocie jest osamotniony, a co za tym idzie – zazwyczaj nie ma komu zwierzyć się ze swoich rozterek. Przemysław Przyjazny, a także wielu innych mentorów EWE, podkreśla fakt, że już samo „usłyszenie własnych myśli” przez mentee może być wstępem do rozwiązania problemu. Dochodzi tu do procesu automentoringu, bowiem zdarza się, że przedsiębiorca po usystematyzowaniu spojrzenia na daną sytuację kryzysową sam wpada na pomysł, jakie kroki podjąć by zakończyć swoje kłopoty.

Mentee w wielu przypadkach są specjalistami w swoich dziedzinach, mimo że nie zawsze posiadają odpowiednie umiejętności w obszarze zarządzania przedsiębiorstwem. Jednak jeżeli ktoś jest świetnym specjalistą, to częstokroć bywa, że spojrzenie na problem z innej perspektywy, czy już nawet samo zdefiniowanie problemu, prowadzi osobę w kłopocie ku odpowiednim rozwiązaniom.

Pomoc udzielana w ramach programu Early Warning Europe nie ma na celu, co wielokrotnie już podkreślaliśmy, dostarczania rozwiązań gotowych w formie „produktu”, który przedsiębiorca w kłopocie wdraża celem usunięcia tarapatów. Nie taka jest rola mentora. Mentor ma za zadanie raczej doprowadzić mentee do rozwiązania. I w tym duchu udzielamy wsparcia przedsiębiorcom, którzy znajdą się w tarapatach – choćby poprzez zapewnienie im nieoceniającego ich słuchacza.